PAPI (Paper and Pencil Interview) to technika stosowana podczas realizacji badań ilościowych. Polega na przeprowadzeniu przez ankietera wywiadu z respondentem przy wykorzystaniu papierowego kwestionariusza.
Wywiady mogą być przeprowadzane w domach respondentów, miejscu pracy, siedzibie ośrodka badawczego.
Ankieter przeprowadza wywiad w sposób bezpośredni (face to face). Zadaje pytania i notuje w kwestionariuszu odpowiedzi. W razie wątpliwości udziela respondentowi wyjaśnień.
Uzyskane w ten sposób wyniki są kodowane (przy pytaniach otwartych) i wprowadzane do komputera. Następnie dokonuje się analizy statystycznej i przygotowuje raport.
Do zalet badań PAPI należy: pewność kompletnego uzupełnienia kwestionariusza, standaryzacja miejsca w jakim odbywa się badanie, możliwość udzielania wyjaśnień przez ankietera w przypadku niezrozumienia pytania.
Do słabych stron tej techniki należy zaliczyć: wysoki koszt realizacji (dojazd ankieterów, wydruk kwestionariuszy, wprowadzanie wyników), długi czas realizacji badania, brak poczucia anonimowości przy udzielaniu odpowiedzi (co może na nie wpłynąć, gdy pytania dotyczą problematycznych kwestii).
