Dorastanie w rodzinie, w której ktoś nadużywa alkoholu, nie pozostaje bez wpływu na dorosłe życie dzieci alkoholików i często też wymaga podjęcia terapii. Badania Dorosłych Dzieci Alkoholików jednoznacznie pokazują, że takie osoby borykają się w dorosłym już życiu z wieloma problemami natury psychicznej.
Czym właściwie jest syndrom DDA i jakie są jego objawy? Zapraszamy do lektury artykułu przygotowanego we współpracy z ośrodkiem leczenia uzależnień Nowe Życie.
Czym jest syndrom DDA?
Syndrom DDA, czyli Dorosłe Dzieci Alkoholików, to zespół utrwalonych schematów działania, jakie dziecko wynosi z domu, w którym był problem alkoholowy. Życie w rodzinie, w której znaczną rolę odgrywał alkohol, to nieustanne poczucie zagrożenia ze strony nieprzewidywalnego ojca lub matki, którzy nadużywają alkoholu. Takie dziecko żyje w ciągłym strachu i chaosie – jednego dnia tata zachowuje się normalnie, a drugiego krzyczy, bije, awanturuje się – młoda osoba nie rozumie tej przemiany. Rodzic, czyli osoba, która powinna zagwarantować poczucie bezpieczeństwa, opiekę, miłość staje się zagrożeniem. Dziecko dorastające w takiej rodzinie ma poczucie odrzucenia, izolacji społecznej, czuje się bezradne, jest zdezorientowane nieprzewidywalnością sytuacji, nie otrzymuje dobrych wzorców, spójnego systemu norm i wartości. Te wszystkie odczucia nie pozostają bez wpływu na jego dorosłe życie.
Objawy DDA
Wychowywanie się w rodzinie alkoholowej niesie za sobą długofalowe skutki, które bardzo często widoczne są dopiero w dorosłym życiu. Osoby z syndromem DDA:
- mają nieustanne poczucie zagrożenia, cierpią z powodu niższości, bycia niewystarczająco dobrym;
- nawiązują krótkotrwałe i mniej satysfakcjonujące relacje partnerskie, zdarza się, że znajdują sobie partnerów z nałogami;
- borykają się z niższym poczuciem własnej wartości w porównaniu z osobami nie-DDA;
- doświadczają z różnym nasileniem problemów depresyjnych;
- nie chcą przyjmować pomocy od innych, nawet jeśli jej potrzebują;
- nie potrafią i nie chcą mówić o sobie;
- są nieufni wobec innych osób;
- czują potrzebę nadmiernej kontroli i odpowiedzialności;
- czują lęk przed odrzuceniem;
- mają trudności z określeniem swoich celów życiowych;
- doskwiera im brak poczucia sensu życia;
- wykazują skłonności do kompulsywnych zachowań;
- towarzyszy im poczucie winy, strachu, wstydu;
- mają skłonność do bycia ofiarą.
Skąd bierze się syndrom DDA?
Dramatyczne doświadczenia z przeszłości odciskają piętno na dorosłym życiu. Alkoholicy obarczają dzieci swoją chorobą i stąd się bierze syndrom DDA. Krzywda emocjonalna jest wynikiem odrzucenia przez rodziców, którzy zajęci byli piciem lub walką z nałogiem. Dorosłe Dzieci Alkoholików – choć na pozór dobrze funkcjonują – to mają problem z okazywaniem uczuć i komunikowaniem swoich potrzeb, a także z budowaniem relacji z drugim człowiekiem. Dziecko alkoholika często też czuje potrzebę, że musi coś udowadniać sobie i innym. Nie bez powodu mówi się więc, że alkoholizm to choroba całej rodziny – kiedy w rodzinie pije jeden członek, chorobliwe skutki jego picia dotykają pozostałych domowników.
Jak leczyć osoby z syndromem DDA?
Syndrom DDA nie ustąpi z chwilą, gdy rodzic przestanie pić alkohol czy też podejmie się leczenia alkoholizmu. Wskazane jest, aby również dzieci wywodzące się z takich rodzin rozpoczęły psychoterapię w ośrodkach leczenia uzależnień. Przykładem może być terapia DDA prowadzona w Krakowie, w ośrodku Nowe Życie, gdzie Dorosłe Dzieci Alkoholików otrzymują kompleksowe wsparcie i pomoc od doświadczonych psychoterapeutów. Spotkania DDA odbywają się w atmosferze wzajemnego szacunku i bezpieczeństwa. Ich głównym celem jest dzielenie się swoimi doświadczeniami z osobami, których dotknął ten sam problem. Podczas takich spotkań człowiek odkrywa, jak poradzić sobie z piętnem przeszłości.
Terapia DDA to krok w stronę lepszego życia, jednak za ostateczną zmianę odpowiada każdy sam, bo nawet najlepszy terapeuta nic nie zmieni, jeśli sami nie będziemy tego chcieć.
