Studium przypadku (ang. case study) zwane jest również metodą rozszerzonych przypadków, metodą indywidualnych przypadków, analizą przypadku. Studium przypadku to metoda polegająca na skoncentrowani się na jednym lub kilku przykładach jakiegoś zjawiska społecznego. Zostaje ono przebadane gruntownie i całościowo, razem z kontekstem jego występowania. Przypadkiem może być m.in.: grupa, rodzina, plemię, miasto, jakaś osoba, organizacja, relacje społeczne, ale nie tylko.
Studia przypadków były często wykonywane w początkowej fazie rozwoju socjologii w USA. Dotyczyły przede wszystkim problematyki imigracji, ubóstwa lub bezrobocia. Chciano wyjaśnić i zrozumieć te negatywne zjawiska społeczne (Juszczyk 2013: 119).
Celem studiom przypadku może być opis (np. antropolog opisuje kulturę plemienia), czy wyjaśnienie jakiegoś faktu. Badacz może w oparciu o nie odrzucać lub potwierdzać teorię, ale również ją udoskonalać, wykrywać luki itp. (por. Babbie 2003: 320-321). W oparciu o tę metodę wykrywa się słabe punkty teorii i wskazuje jak można ją zmodyfikować.
Studium przypadku ma charakter jakościowy i indukcyjny. Wykorzystuje się w nim najczęściej następujące techniki badawcze: wywiad, obserwację, testy, analizę dokumentów. Wybór konkretnych technik zależy od przypadku, którym się zajmujesz. Do studium przypadku można włączyć również techniki ilościowe.
Metodę studium przypadku od innych podejść jakościowych odróżnia (por. Strumińska-Kutra i Koładkiewicz 2012: 3-5):
- cel badania, którym jest przede wszystkim całościowy opis i zrozumienie przypadku wraz z jego kontekstem;
- sposób traktowania jednostek analizy, która jest traktowana jako system i definiowana wieloaspektowo w ramach sieci zależności czasowych, przestrzennych, kulturowych, społecznych, politycznych, instytucjonalnych, etycznych i estetycznych.
Należy uważać przy próbie uogólniania wniosków na całą populację, nawet gdy wydaje się, że wybrane jednostki są typowe i reprezentatywne. Zwykle przebadana liczba przypadków jest zbyt mała, aby to zrobić poprawnie. Uważa się raczej, że zadaniem studium przypadku jest odniesienie się do teorii, a nie do populacji.
BIBLIOGRAFIA
- Babbie, Earl. 2007. Badania społeczne w praktyce. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
- Flyvbjerg, Bent. Five Misunderstandings About Case-Study Research, http://arxiv.org/ftp/arxiv/papers/1304/1304.1186.pdf (7.10.2014).
- Juszczyk, Stanisław. 2013. Badania jakościowe w naukach społecznych. Szkice metodologiczne. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
- Strumińska-Kutra, Marta i Izabela Koładkiewicz. 2012. Studium przypadku. T. 2. W: Badania jakościowe. Metody i narzędzia. D. Jemielniak (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Redakcja strony