Trzydzieści pięć lat po wprowadzeniu stanu wojennego obserwujemy początki procesu instytucjonalizacji wiedzy o tym okresie i zmiany źródeł informacji. Wprawdzie głównym źródłem wiedzy są dla Polaków ich własne doświadczenia, lecz wyraźnie uwidaczniają się różnice pokoleniowe. Respondenci, którzy w latach 1981–1983 byli dziećmi, czerpią informacje przede wszystkim z relacji rodziny lub znajomych. Ci, którzy urodzili się już po wprowadzeniu stanu wojennego, w znacznie większym stopniu opierają się na wiedzy szkolnej. Tylko dla jednej czwartej najmłodszych badanych (w wieku poniżej 25 lat) głównym źródłem wiedzy są relacje znajomych osób. Pokazuje to, że stan wojenny powoli przestaje być poznawany przez pryzmat jednostkowego doświadczenia, a staje się elementem usystematyzowanej wiedzy historycznej. Wpływa to także na ocenę słuszności decyzji o jego wprowadzeniu.
Dwadzieścia lat temu ponad połowa Polaków (54%) była przekonana o słuszności decyzji o wprowadzeniu stanu wojennego, a niespełna jedna trzecia (30%) wyrażała przeciwną opinię. Obecnie dwie piąte badanych (41%) są skłonne przyznać, że był to krok uzasadniony, a jeden na trzech (35%) ocenia go źle.
Prezentowane dane pochodzą z badań „Aktualne problemy i wydarzenia” realizowanych w latach 1994–2016 przez CBOS.
