Obywatelskość to pewna postawa przejawiającą się poprzez zaangażowanie jednostek w sprawy publiczne. Wiąże się z poczuciem identyfikacji wobec wspólnoty, a także akceptacją określonych wartości i norm.
Według definicji Edmunda Wnuka-Lipińskiego (2005: 105) obywatelskość jest „(…) pewną szczególną postawą jednostek wobec całej zbiorowości, jak i poszczególnych jej członków, a także przeświadczeniem o ważności pewnych wartości czy inaczej 'cnót obywatelskich’ (np. takich jak braterstwo, solidarność, akceptacja równości praw, zaufanie, respektowanie dobra wspólnego, kooperacja, przestrzeganie wspólnie ustalonych reguł, podmiotowe traktowanie współobywateli). Kultywowanie cnót obywatelskich z luźnej zbiorowości ludzi tworzy wspólnotę. Poczucie obywatelskości jest z kolei warunkiem koniecznym pojawienia się zachowań obywatelskich, które w praktyce decydują o tym, jaki jest faktyczny poziom kultury cywilizacyjnej określonej wspólnoty”.
BIBLIOGRAFIA
1. Wnuk-Lipiński, Edmund. 2005. Socjologia życia publicznego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
