Thomas More (Tomasz Morus) żył w latach 1478-1535 w Londynie. Zginął z wyroku króla Anglii Henryka VIII ponieważ nie zgadzał się z jego stosunkiem do katolicyzmu. Został uznany za świętego.
W roku 1516 ukazała się jego książka pt. Utopia, w której zawarł swoje poglądy na temat najlepszego ustroju państwa. Miało się ono mieścić na wyspie zwanej Utopią. W swoim dziele opowiada o szczęśliwej wyspie istniejącej poza granicami znanego świata. Krytykuje tym samym istniejący porządek. Zadaje także pytanie czy świat musi być taki, jaki jest (por. Filipowicz 2002: 156).
Książka ta była pierwszym całościowym projektem życia społecznego, politycznego i gospodarczego. Do tego projektem bardzo szczegółowym. More regulował niemal każdy aspekt życia społeczeństwa: od sposobu i czasu pracy wynoszącego 6 godzin dziennie do kwestii związków małżeńskich (przyszli małżonkowie powinni zobaczyć siebie bez ubrania, aby uniknąć pomyłki). Idealne społeczeństwo miało być wolne od konfliktu (por. Król 2001: 23-24).
Dla Morusa przyczyną zła jest istnienie własności prywatnej. Dobro jest natomiast odwrotnością zła. Należy odwrócić istniejący porządek i znieść własność prywatną, złoto i srebro nie mają w Utopii wartości (robi się z nich nocniki). Społeczeństwo idealne musi być funkcjonalne, wszystko powinno służyć jakiemuś celowi, nie ma mowy o swobodzie. Ludzie zawsze na pierwszym miejscu stawiają interes wspólny. Państwo jest pewnego rodzaju wielką rodziną. W społeczeństwie Utopian ważna jest jednakowość, typowość, wszelkie różnice są usuwane. Wszyscy są tak samo wykształceni, kolejno wykonują tę samą pracę, nawet pełniący funkcje zwierzchnie syfogranci pracują dobrowolnie, aby dać przykład innym (por. Filipowicz 2002: 158-160).
BIBLIOGRAFIA:
- Filipowicz, Stanisław. 2002. Historia myśli polityczno-prawnej. Gdańsk: Wydawnictwo ARCHE.
- Król, Marcin. 2001. Historia myśli politycznej. Gdańsk: Wydawnictwo ARCHE.
){kind=link}