oraz Niemiecki Instytut Historyczny w Warszawie
zapraszają do udziału w konferencji pt.
Ludowe źródła kultury / Ludowa religijność,
która odbędzie się w dniach 26-27 maja 2022 roku w Swołowie.
Ludowe źródła kultury to wydawałoby się oczywisty zespół problematyki występujący przy analizie procesów cywilizacyjnych. Jednakże szczególnie w polskiej tradycji badawczej epitet „ludowy” naznaczony jest nieneutralnym czynnikiem semantycznym, który należy w dzisiejszej rzeczywistości kulturowej zredefiniować. Jest to konieczne, ponieważ dawne systemy opisu nie są na tyle operatywne, aby współczesne konteksty ludowości przedstawić w realiach postmodernizmu. Warto zatem rozważyć, co w istocie jest ludowym źródłem kultury i na ile pomocny jest tutaj namysł historii społecznej czy też krytyki archetypiczno-religioznawczej? Należy również wskazać na produktywność analizy przestrzeni wiejskiej oraz ekspansję środowiska miejskiego i jego „folkloru”? Dodatkowo zarysowuje się konieczność zdefiniowania relacji semantycznych pomiędzy tradycyjnym rozumieniem ludowości (wiejskości) i masowości (kultura popularna). W przypadku konferencji organizowanych na Pomorzu należy stale pamiętać o napięciu pomiędzy ludowością a etnicznością, stąd ludowe źródła kultury dla żywiołów narodowych Polaków, Niemców i Kaszubów mogą być rozumiane odmiennie.
Tematyka:
– światopogląd ludowy o mocach przyrody;
– myślenie magiczne w kulturze ludowej i w kulturze współczesnej/popularnej;
– przedchrześcijańskie relikty kultów religijnych w tradycji ludowej;
– chrześcijaństwo w obrzędowości wsi;
– formy teologiczne katolicyzmu i protestantyzmu w rzeczywistości wiejskiej;
– kościół, klasztor, duchowny i plebania w ludowym modelu świata;
– ikonografia sakralna w sztuce ludowej;
– konteksty biblijne w literaturze ludowej;
– synkretyzm religijny w kontekście kultury ludowej;
– postmodernistyczna religijność ludowa (masowa, niewiejska);
– banalizacja i komercjalizacja religijności ludowej;
– elitarność czy egalitarność religijności pielgrzymkowej;
– elementy „ludowe” we współczesnej religijności;
– wiejskie ośrodki kultu, sanktuaria i „miejsca mocy” (pamięć, obecność, promocja);
– (re)prezentacje religijności ludowej na ekspozycjach muzealnych.
Zobacz
Strona konferencji
