Od półtora roku w Dreźnie równolegle do mojego przyjazdu pojawiła się nowa grupa PEGIDA (Patriotische Europäer gegen die Islamisierung des Abendlandes), co po polsku brzmi: Patriotyczni Europejczycy Przeciw Islamizacji Zachodu. Są to zatroskani obywatele przestraszeni wizją islamizacji, którą łączą bezpośrednio z napływem uchodźców z krajów kultur arabskich do Europy. Temat uchodźców pojawił się na nowo wraz z rozwojem konfliktów i wojen na wschodzie, ale również w krajach Afryki.
Kim są uchodźcy?
Uchodźca, który jest odmieniany ostatnio przez wszystkie przypadki to przede wszystkim osoba, która ma uzasadnioną obawę przed prześladowaniem z powodu rasy, religii, narodowości, przynależności do konkretnej grupy społecznej czy z powodu poglądów politycznych.
W ostatnim czasie mamy do czynienia z wciąż nowymi panikami moralnymi dotyczącymi kwestii politycznych, ekonomicznych i społecznych. Napływający masowo uchodźcy sprawili, że dyskusja o przyjmowaniu, czy nie przyjmowaniu uchodźców w Europie wyszła poza świat polityki a poprzez media, demonstracje, protesty wkroczyła do naszych domów i stała się tematem dyskusji przy wielu niedzielnych czy świątecznych stołach.
W Niemczech od wczesnej wiosny 2015 napływ cudzoziemców był ogromny – ponad 1,1 miliona ludzi z różnych krajów i kultur przybyło do Niemiec. Prawie 477 000 wniosków o udzielenie statusu uchodźcy wpłynęło w 2015 roku do niemieckich urzędów, to niemal 155 procent więcej niż w roku poprzednim. Skala problemu przerosła nie tylko urzędników, polityków, ale również obywateli.
Jak radzą sobie Niemcy? Jak radzi sobie Drezno?
20 października powstała w Dreźnie grupa, PEGIDA, która demonstruje w każdy poniedziałek. Demonstracje liczą od 300 osób do 25 000 uczestników. Demonstrujący1 (jak wynika z badań Uniwersytetu Drezdeńskiego) to głównie mężczyźni, ludzie pracujący, średni wiek to 46 lat. Demonstracje stają się miejscem, gdzie zatroskani obywatele i niemieccy neonaziści dostają swoją długo wyczekiwaną szansę na wyrażanie skrajnych i bardzo często nieprawdziwych poglądów na temat uchodźców, ale również polityków, polityki czy mediów.
Niemal równolegle rozwijają się ruchy za otwartym światem. Demonstracje przeciw PEGIDZIE również odbywają się w poniedziałki. W skład demonstrantów wchodzą: środowisko akademickie, Kościoły, Centrum Żydowskie, Centrum Islamskie, Rada do Spraw Cudzoziemców, Drezdeński Sojusz Przeciw Nazistom, Uniwersytet Techniczny, Samorząd Studentów oraz Premier Saksonii Stanislaw Tillich. Demonstracje liczą od 200 osób do 35 000 uczestników.
Mówiąc o strachu i niepokojach, nasuwa się myśl, że ludzie potrzebują informacji.
Co dzieje się w mieście i gdzie można się dowiedzieć czegoś na temat uchodźców?
W teatrze, kawiarniach, kościołach, na demonstracjach za otwartym światem, koncertach, konferencjach, dyskusjach i wielu innych miejscach.
Organizowane są spotkania w prawie każdy dzień tygodnia, dla kobiet, kobiet z dziećmi, mężczyzn, rodzin czy też dla wszystkich razem. Wspólne gry, warsztaty teatralne, miejsce do dyskusji, warsztaty śpiewu, wraz z uchodźcami prowadzenie ogrodu, stały się przestrzeniami do tego, aby się poznać. Moje ulubione przedsięwzięcie na rzecz integracji i zasypywania podziałów to Banda Comunale, a teraz Banda Internationale. Zespół, który tworzą ludzie z różnych kultur, z różnych kręgów, a teraz także uchodźcy. Spotkać tam można, Niemców, Syryjczyków, osobę z Burkina Faso, chłopaka z Polski, Iraku, Iranu czy z Turcji.
W Dreźnie działa też platforma, aplikacja gdzie można wyszukać informacje o organizacjach, grupach, projektach. Na mapie zaznaczone są miejsca, gdzie organizowane są wydarzenia, akcje dla i z uchodźcami. Ułatwia to wyszukiwanie interesujących wydarzeń i odnalezienie ich na mapie miasta.
Czy więc zatroskani obywatele mają powody czuć się obco, czuć się pomijani w dyskusji?
Edukacja i rozwój społeczeństwa obywatelskiego w Dreźnie ma się dobrze. Mieszkańcy i uchodźcy podejmują wiele wysiłku, aby stworzyć możliwości wspólnego poznawania się, integracji obustronnej. Dla chcącego nic trudnego. Dlatego zamiast zatroskania warto czasem wyjść z domu i poznać tego obcego, który często już po kilkudziesięciu minutach rozmowy staje się swój.
Autorka:
Angelika Anna Gogół – absolwentka APS. Z zawodu socjolożka. Z zamiłowania podróżniczka.
Projekt realizowany przez Akademię Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie, najstarszą, publiczną uczelnię pedagogiczną w Polsce, kształcącą na kierunkach: pedagogika, pedagogika specjalna, psychologia, socjologia, edukacja artystyczna oraz praca socjalna. Więcej na stronie: www.aps.edu.pl
Partner projektu
The New Answer
Zapraszamy do obserwowania nas na Facebooku: https://www.facebook.com/absolutnieuzytecznenaukispoleczne
oraz subskrybowania naszego kanału na YouTube: https://www.youtube.com/channel/UCVD6heRTN5vpYE7QyjxN74g
1 Wer geht zu PEGIDA und warum? Eine empirische Untersuchung von PEGIDA- Demonstranten in Dresden, H. Vorländer, M. Herold, S. Schäller, Dresden 2015.
